Jan en Nelly komen beiden uit erg grote gezinnen. Jan was achtste van de elf in een gezin met zes jongens en vijf meisjes. Het gezin van Nelly was nog groter; twaalf kinderen waarvan zij nummer zes was. “Het heeft z’n voor en z’n tegen, zo’n groot gezin”, vertelt ze. “Er werd nogal eens ‘nee’ gezegd, maar het was tegelijkertijd heel gezellig. Er was altijd wel iemand thuis.”

Door Ruth Wilmans

Ze schelen drie en een half jaar, Jan is van 1937 en Nelly van 1940 en ze ontmoetten elkaar bij een toneeluitvoering van de KPJ in Dongen-Vaart. “Het was helemaal vol die avond”, vertelt Jan. “Er was geen stoel meer over. Maar ze mocht wel op mijn knie zitten”, vertelt hij lachend. Ze vonden het beiden blijkbaar heel gezellig en na zijn diensttijd trouwden ze. Jan kwam uit Dongen en Nelly uit Dongen-Vaart. In beide gezinnen was het moeilijk de eindjes aan elkaar te knopen en leerde je al vroeg hard mee te werken. Jan werkte mee op de boerderij en na de vakschool voor de fruitteelt werkte hij overal waar ze hem konden gebruiken. Nelly werkte na de huishoudschool bij diverse gezinnen.

Avontuur

Na hun trouwen namen ze een grote en avontuurlijke stap. Ze gingen wonen op het eiland ‘De Nieuwe Polder’ in de Biesbosch. Jan werd daar bedrijfsleider op een groot fruitbedrijf en het was daar gratis wonen! Als pasgetrouwd stel was dat vast heel romantisch. Het eiland was per boot een uur varen naar Woudrichem. Ze woonden samen in een groot huis en voor de enige buren, moest je 20 minuten rijden met de trekker. Nelly had wel eens heimwee want ze kwam uit dat grote gezin. Dan zag ze uit het zolderraam een kerktoren en stelde zich voor dat het de kerk van Dongen-Vaart was. Ze moest dan wel eens naar huis, met de boot en dan de brommer. Even thuis zijn en dan was het goed. Ze ging dezelfde avond weer terug.

Bevalling

Na het leven in een groot gezin ben je dan ineens met z’n tweeën. “Je bent wel van elkaar afhankelijk, maar het ging eigenlijk vanzelf” zeggen ze. “Je moet de knop omzetten, want dit was ons toekomst.” Ze legden met die houding de basis voor hun lang en gelukkig huwelijk. Maar het was niet altijd gemakkelijk. ’s Nelly moest bijvoorbeeld haar boodschappen met de boot doen. Winters was dat best moeilijk als het water dichtvroor. In 1965, het derde jaar in de Biesbosch, was Nelly hoogzwanger. Er was geen vroedvrouw. Nelly was alleen. Jan was er op uit gegaan met de boot om de dokter op te halen. Toen die op het eiland aankwam, was zoon Jan al geboren. Dat had de dappere Nelly helemaal alleen gedaan. Wat een moedige vrouw! Een van de zusters van Woudrichem bleef daarna een paar dagen als kraamverpleegster. Later kwam die zuster nog eens, samen met wat andere zusters, zwemmen bij hun op het eiland. Want dat zag toch niemand.

Feest

In het vijfde jaar werd het bedrijf in de Biesbosch verkocht en verhuisden ze naar Oosterhout, waar in 1968 dochter Monique werd geboren. Ze verhuisden daarna naar Dongen om een aardappelschilbedrijf te starten aan de Procureurweg. Het bedrijf raakte echter ingebouwd en ze moesten op zoek naar een nieuwe bedrijfsruimte. Die vonden ze aan de Klein Dongenseweg. Ze zijn zelf in het woonhuis naast het bedrijf gaan wonen en ze wonen hier nog steeds met veel plezier. Jan tuiniert het hele jaar door en geniet iedere woensdagmiddag van een ritje met paard en aangespannen wagen. Nelly is ook graag in de weer. Ze hebben een hechte familieband en komen met plezier bij elkaar met verjaardagen en andere gelegenheden. Nelly en Jan hebben hun 60 jarig huwelijksjubileum gevierd met een mooie dienst in de kapel bij de zusters en met een gezellig feest.