Twintig jaar geleden na het samengaan van alle Dongense parochies, werd het Parochiaal Gemengd Koor opgericht. De eerste repetities, onder leiding van Frans Bullens gingen zeker niet van een leien dakje, want ieder had zijn eigen gewoontes en gebruiken, maar door samenwerking en inzet heeft het koor zich tot een competent koor ontwikkeld, waar ook plaats is voor saamhorigheid en vriendschap.

Door Ruth Wilmans

Levensbelang

Tien jaar later werd het omgedoopt tot Laurentiuskoor. In deze twintig jaar dat ze ’heel trouw, toegewijd en deskundig’, volgens pastor Joost de Bont, ’de muziek en de zang in de parochiekerk verzorgen, zijn ze onmisbaar geworden’. En hij schetst dat muziek van levensbelang is voor mensen, dat het bewust en onbewust verbonden is met zingeving in het leven en dat het ’raakt aan de diepste snaren van ons bestaan. Het laat ons dichter bij het mysterie van het leven komen’.

Koorleider

Hij benoemt daarbij ook dirigent en organist Rick Muselaers, die als tiener al in contact kwam met het koor. Omdat hij muzikaal begaafd was, zong hij als 14-jarige mee en ging later ook op het orgel begeleiden. Nu is hij alweer een tijd koorleider en inspireert hij de koorleden. Hij oefent veel op kwaliteit, doet aan stemvorming en geeft de koorleden zelfs huiswerk mee voor de volgende repetities. Het resultaat is een geweldig koor met heel veel kwaliteit. Joost de Bont bedankt Rick en alle koorleden voor hun enthousiaste inzet. Er komt een spontaal applaus uit de banken waar de kerkbezoekers zitten.

Plechtigheid en emotie

Voor de gelegenheid heeft het koor de Messe Brève van Gounod no 7 ingestudeerd, welke tijdens deze viering afgewisseld met andere liturgische liederen wordt gezongen. De Messe Brève is gecomponeerd voor vierstemmig gemengd koor en wordt begeleid op orgel door koorleider Rick Muselaers. Het werk laat Gounod’s vaardigheid zien om religieuze muziek te componeren die zowel plechtigheid als emotie uitdrukt. Het Kyrie gezongen door het Laurentiuskoor, klinkt zacht en stemmig en de zes heren van het koor geven goed tegenwicht tegen het dubbele aantal alten en sopranen. In het Gloria horen we een jubelende inzet en na enige aarzelingen in het middendeel zingt het koor enthousiast samen. Ook het Sanctus wordt enthousiast gezonden en de Messa Brève sluit weer af met een stemmig en ingetogen Agnus Dei. Het koor zingt dan ook nog een jubelend Halleluja geschreven door Rick Muselaers zelf. Het mag gezegd; er wordt mooi en enthousiast gezongen. Veel parochies benijden vast de kwaliteit van dit koor.