“Poets je Frans maar op, want we gaan naar Parfondeval.” Zo ongeveer moet dirigent David Peijnenborgh geklonken hebben in een repetitie van het jeugdstrijkorkest Snarivarius. Het orkest repeteert wekelijks en heeft al veel concerten in en buiten Dongen gegeven, maar dit is wel even iets anders. De negen leden van het orkest zijn nog nooit voor een concert ver weg geweest en al helemaal niet naar het buitenland. Dit is dus heel bijzonder. 16 september gaat het gebeuren. France, nous voilà!

Door Ruth Wilmans

De leden van strijkorkest Snarivarius, twee jongens en zeven meisjes tussen 12 en 25 jaar, zijn allemaal begonnen met vioolles bij David Peijnenborgh, hun docent en dirigent. Leerlingen mogen meespelen met het orkest als ze genoeg niveau hebben en dat is als ze ongeveer 6 jaar les hebben gehad. David leidt het orkest met veel humor en lichtheid. “Samen muziek maken is vooral leuk”, zegt hij. “Ik ga zelf met het Metropoolorkest vaak op tournee, en ik zat er al lang op te broeden om de leden van Snarivarius deze bijzondere ervaring te geven.

Chambre d’hôtes

Mirthe uit Dongen en Kyran uit ‘s Gravenmoer vertellen dat het een ’verre droom is die eindelijk werkelijkheid wordt.’ Beiden hebben er heel veel zin in. Mirthe is 20 jaar en student verpleegkunde bij Avans. Ze speelt al 12 jaar viool en ze is de enige die al vanaf het begin lid van Snarivarius is, 10 jaar geleden. Ze vertelt: “een jaar geleden was er al sprake van dit plan maar er moest nog van alles gebeuren. Niet in het minste het bijeensprokkelen van de financiën om het te bekostigen. Want je hebt natuurlijk de reis maar ook de verblijfskosten in chambre d’hôtes met het hele orkest, de dirigent en de piano begeleider. We hebben ook samen overlegd hoe we het gingen aanpakken. Davis heeft een vergoeding gekregen van stichting Leyefonds, maar we zijn zelf ook bezig geweest met het verkopen van wafeltjes bij familie en kennissen om sponsorgeld bijeen te krijgen. En onze docent en een aantal ouders gaan ons er heen rijden.”

Arranger la musique

En natuurlijk moet er gerepeteerd worden. “We kunnen zelf ook aangeven wat we graag willen spelen. Gelukkig hebben we met het orkest in de loop van de jaren al een mooi repertoire ingestudeerd.” En zo ziet het programma voor Frankrijk er ook uit. Leuke afwisselende klassieke stukken voor dit jeugdgezelschap. Goede componisten zoals Satie, Saint-Saëns en Piazzola. Maar ze moesten ook een nieuw pittig stuk instuderen; het concerto pour deux violons van Bach! Hiernaast spelen ze ook muziek van The Beatles en ‘Experience’ van de eigentijdse componist Ludovico Einaudi. Kyran, (19 jaar, 8 jaar viool) die inmiddels muziektherapie studeert in Nijmegen, vond dit een heel mooi stuk en wilde het kunnen spelen. Hij heeft dit stuk zelf bewerkt. “Het was eigenlijk voor piano en viool”, vertelt hij. “En ik heb het gearrangeerd voor ons gezelschap. Er zijn nu 3 vioollijnen en 1 altvioollijn, dus we kunnen het vierstemmig spelen. Het was erg leuk om te doen. Er zaten een paar foutjes in maar die heb ik samen met David verbeterd.” Kyran maakt van muziek zijn leven. “Ik speel eigenlijk alles wat ik in mijn handen krijg”, vertelt hij. “Naast viool vooral gitaar, drum en piano.”

Expérience

”Het mooie kleine middeleeuwse kerkje van Parfondeval zat bijna helemaal vol”, vertelt Mirthe na thuiskomst. “En het concert ging heel erg goed. We hebben wel een uur lang gespeeld! Het was heel bijzonder en het klonk prachtig in die kerk. We kregen erg leuke reacties en zelfs de vraag of we volgend jaar weer terug wilden komen. Wij zijn David allemaal heel dankbaar, dat hij deze reis en concert heeft georganiseerd en zo enthousiast met ons speelt! Hij vindt het zelf ook heel leuk. We zagen dat hij straalde van trots als we weer een applaus kregen. Het is ook bijzonder dat wij elkaar als groep beter leren kennen en helpen. Op de terugweg zijn we gestopt in het dorpje Rocroi en speelden daar op het marktplein voor de toevallig aanwezige voorbijgangers. De meesten zijn tot het einde blijven zitten en hebben met aandacht geluisterd.” Mirthe concludeert: ”het was een bijzondere ervaring, die niemand had willen missen.”