Suze Timmermans heeft een musical geschreven, die zondag ook écht opgevoerd werd. Twee keer op één middag zelfs. Suze is altijd al bezig met schrijven, al vanaf groep twee van de basisschool. “Ik heb al heel veel ‘Ikkie-boeken’ geschreven”, zegt zij. “Maar ik weet niet of ik die nog kan lezen, want toen schreef ik nog niet zo netjes.” De musical schreef zij wel netjes, met een compleet uitgewerkt script.

door Lia van Gool

Sprookjesachtig

Voor het raam hangt een poster ‘Elfenland’. Als de deur opengaat staat de schrijfster van ‘Elfenland’ in de deuropening, samen met heer moeder Esther. “Suze is de hele week al zenuwachtig”, zegt Esther. En, onder het genot van een kopje thee, begint Suze te vertellen. “Ik had al een boek geschreven dat ‘Elfenland’ heette. Ik kwam op het idee toen wij in Frankrijk op vakantie waren, in een grot. Het was daar sprookjesachtig, het leek een beetje op Droomvlucht.” Later schreef Suze de musical.

Beter

Suze heeft musical-les bij Theaterschool Tintelbelle. “Ik ben daar al sinds mijn tweeënhalf. Tot mij zesde heb ik er gedanst, daarna ben ik begonnen met musical. Ik ben er nooit weggegaan.” Ook zus Fenne en moeder Esther zitten op de theaterschool. “Ik dacht, wat Isabel kan, kan ik ook”, lacht Suze. “Misschien nog wel beter als ik ouder ben...”

Paarse draaikolk

‘Elfenland’ gaat over een wolven in een grot in Frankrijk, over de volle maan (waar Suze eerst bang voor was, maar nu gelukkig niet meer), over een gezin dat door slangen werd achtervolgd en terecht kwam in een paarse draaikolk. Het is een verhaal met veel spannende elementen. Er komt een groene muis naar voren en een eenhoorn en een draak. Eva, de hoofdpersoon, wordt opgesloten door de wolf en de slang. Gelukkig wordt ze bevrijd door de eenhoorn en de draak. Door een toverspreuk tot de volle maan verdwijnen de wolf en de slang en mag iedereen in Elfenland blijven wonen. Zo eindigt het verhaal op een mooie manier.

Decors

Suze vond het leuk om de musical te schrijven. “Het was wel iets meer werk dan ik had gedacht. Ik moest meer doen dan alleen maar een script schrijven”, zegt Suze. Suze regelde alles zelf, vertelt moeder Esther trots. “Zij heeft zelf mensen gezocht om te schminken, heeft kleding uitgezocht en de decors bedacht.” Vader Emiel heeft achter de schermen een rol. Hij zorgt voor de decors. En op de dag voor de voorstelling krijgt hij nog kledingadvies van Suze.

Te ambitieus

Aan de musical doen negen kinderen mee (Daan, Tim, Anne, Sanne, Lena, Lize, Fenne, Renske en natuurlijk Suze) en twee volwassenen (Esther en Gaby). In totaal repeteerde de groep de musical maar drie keer. Suze had de uitvoering eerder gepland, maar voor de spelers was het moeilijker dan zij gedacht had om alle teksten van buiten te leren. “Suze dacht dat we na één keer oefenen de musical wel konden uitvoeren. Maar dat was te ambitieus. Daarom is de voorstelling een paar maanden opgeschoven.” Uiteindelijk waren er twee uitvoeringen op één middag, met per voorstelling zo’n zesentwintig bezoekers. Jammer genoeg kon Isabel Murg niet komen kijken, zij was in Londen. “Isabel is wel erg trots op Suze”, zegt Esther. De uitvoering van de musical mocht in de ruimte van Tintelbelle. Als tegenprestatie hiervoor maakt Suze de spiegels in de ruimte schoon. De opbrengst van de entree schenkt Suze aan het tienjarig bestaan van Tintelbelle.

Proberen

Als het aan Suze ligt, gaat zij later ook musicals schrijven, of liedjes. Want dat doet ze graag, al vanaf haar achtste jaar. “Als ik op bed lig ’s avonds schrijf ik of lees ik. Ik schrijf met een zeskleurenpen. Soms zijn de kleurtjes wel leeg.” Of het ook daadwerkelijk gaat lukken, daar heeft Suze nog geen idee van, “Ik had ook nooit gedacht toen ik pas geboren was, dat ik later zou kunnen lopen”, zegt zij. “Of denken baby’s daar niet aan? Maar ik ga het gewoon proberen en kijk wel of ik het kan.”

Vleugeltjes

De woonkamer van Esther, Emiel, Suze en Fenne staat helemaal in het teken van ‘Elfenland’. Het decor staat klaar. De kleding ligt achter het decor verscholen. De vleugeltjes die Fenne morgen zal dragen, zijn een mooi plaatsje voor één van de poezen om op te gaan liggen. Het programmaboekje, ook door Suze gemaakt, is prachtig geworden.

Zingen

Op de vraag of Suze even iets wil zingen, zegt zij meteen ja. Op de telefoon wordt de muziek van het eindlied opgezocht…”Elfenland was in gevaar, het bleek toch niet een prachtig paar. Ja, doei wolf en dag slang… vergeet de draken niet, die zijn megalief…’ Suze zingt vastberaden en vol overgave. Het klinkt mooi.

Zenuwachtig

De dag na de voorstelling vertelt Esther over zondag. “We hebben eerst alle stoelen klaargezet en daarna hebben we de castleden geschminkt. Daarna was er een echte generale. Iedereen had er superveel zin in, maar de meesten waren toch ook echt een beetje zenuwachtig.”

Enthousiast

Na een Energizer, zoals dat bij Tintelbelle ook altijd gebeurt, begon de musical. “De kinderen speelden de sterren van de hemel, zij hadden er zichtbaar plezier in. De tweede voorstelling was nog beter. Er was ook tijd voor grapjes. Het publiek was erg enthousiast. Na afloop kregen ze een groot applaus.”

Nieuwe voorstellingen

Na de tweede voorstelling werd Suze extra in het zonnetje gezet door de groep. Zij kreeg een mooi nieuw notitieboekje, waarin ze nieuwe voorstellingen kan schrijven. De flyer van Elfenland zit er al in geplakt. We gaan vast nog meer van Suze horen in de toekomst.