Even leek het erop dat het droog bleef op zondag 24 december rond vijf uur ’s middags. Dat bleek ijdele hoop. Het regende erg hard en de wind was stormachtig. Het weerhield Mark de Weerd en zijn gezelschap er echter niet van om bij elkaar te komen op het kerkhof aan de Bolkensteeg. Kerstavond is het moment waarop landelijk op verschillende plaatsen lichtjes worden geplaatst op oorlogsgraven. Zo ook in Dongen.
Door Lia van Gool
Respect
“Wij doen dit uit respect voor wat zij voor ons gedaan hebben,” zegt Mark de Weerd. Hij is geïnteresseerd in de geschiedenis van Dongen, vooral in alles wat zich tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft afgespeeld in en rondom Dongen. Op dit moment is hij al bezig met de voorbereidingen voor de viering van het feit dat Dongen tachtig jaar geleden werd bevrijd.
Eer
Het gezelschap van zes personen, bestaande uit Mark, Roy, Jorg, Ruben, Eric en de verslaggever van deze krant, loopt voorzichtig over de modderige paden door de stromende regen naar de graven van de militairen die sneuvelden tijdens de Tweede Wereldoorlog. De wind blaast om de oren, regen valt gestaag en hard uit de lucht. Dat maakt de sfeer op het kerkhof bizar, zelfs een beetje luguber. Wie gaat er nu op Kerstavond, in de stromende regen op een kerkhof staan? Deze groep mensen. Om eer te bewijzen aan degenen die er voor ons waren in oorlogstijd.
Gedoofd
De lichtjes worden uit de dozen gehaald. Eric heeft een constructie bedacht met aluminiumfolie, hopend dat de lichtjes zo niet worden gedoofd. Het is lastig om de waxinelichtjes brandend te krijgen. De aansteker gaat uit door de harde wind. Bij het graf van een Poolse militair staan al een aantal lichtjes. “De Poolse gemeenschap komt regelmatig naar dit graf,” weet Mark te vertellen. “Deze Pool is, door het verleggen van de grenzen na de oorlog, uiteindelijk Oekraïner geworden.”
Moment stilte
Het licht van een fiets zorgt ervoor dat het gemakkelijker wordt om de lichtjes aan te steken. Uiteindelijk branden er meerdere lichtjes bij alle negen oorlogsgraven. Het licht van de fiets dooft en het is bijna sprookjesachtig. Tijdens een moment stilte heeft iedereen even de tijd om stil te staan bij alles wat er op dit moment in de wereld gebeurt. “Wij zijn een moment stil voor degenen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.”
Veteraan
Eric vertelt later dat hij hier is omdat hij zelf militair is geweest. “Ik heb dit ook van huis uit meegekregen. En ik ben zelf veteraan.” Hij is er zeker volgend jaar weer bij. “Mijn interesse is in de loop van de jaren alleen nog maar groter geworden,” zegt Jorg. “De wereld is zó veranderd.” Jorg vertelt dat hij bezig is met het oprichten van een monument in Alphen. Dat wordt op 7 september dit jaar geopend.
Hulde
Op de website van ‘Lichtjes op Oorlogsgraven’ is het volgende te lezen: ‘2023..Soms denk je wel eens stopt het ooit? Op bijna 500 locaties stonden ruim 26.500 lichtjes bij graven en werden ook nog eens ruim 200 monumenten verlicht. En dan zijn er nog veel locaties met tientallen graven niet aangemeld. Een geweldig resultaat door u allen mogelijk gemaakt in Nederland, België, Frankrijk. Hulde aan al diegenen die dat op kerstavond mogelijk maakten, de harde wind en regen trotserend. En hoe de actie in 2024 gaat lopen? We gaan het zien’.
Volgend jaar weer!
De mannen op het kerkhof praten nog even door in het stormachtige weer. Vast staat dat zij er in ieder geval volgend jaar weer zijn op Kerstavond, weer of geen weer.