Wat was 2023 weer een mooi Weekblad-jaar. Een jaar dat, persoonlijk, niet altijd even gemakkelijk is geweest. Dat kan ik niet zeggen over het tweede volle jaar dat ik voor het Weekblad Dongen heb geschreven; het was kortom een geweldig jaar. Een jaar met bijzondere interviews, bijzondere ontmoetingen, emoties, een lach en een traan; alles kwam wel langs het afgelopen jaar. Zonder anderen tekort te doen, heb ik voor mijzelf een top drie van meest bijzondere ontmoetingen of verhalen.

Hulphond voor Lynne

Op één staat ongetwijfeld, en met stip, het verhaal dat ik schreef over de crowdfundactie voor een hulphond voor Lynne. Wat was dat een bijzonder interview met Lynne en haar familie. Het was een avond met een lach en een traan. Een avond die ik nooit meer vergeet. Met daarop een nacht waarin ik bijna niet geslapen heb omdat steeds het verhaal van Lynne naar voren kwam. Nogmaals dank je wel, Lynne, dat je mij jouw zeer persoonlijke verhaal hebt verteld. En natuurlijk ook dank aan de ouders en de zus van Lynne. De actie was trouwens een geweldig succes. Lynne heeft haar hulphond Ollie gevonden.

Hugo de Jonge

De tweede plaats is voor de ontmoeting met Hugo de Jonge tijdens zijn campagne voor de Provinciale Staten in ’s Gravenmoer. Niet omdat het verhaal zo bijzonder was. Hugo de Jonge is gewoon een leuke man om mee te praten. Een verrassing eigenlijk wel. Geen idee dat hij zo charmant was. En hij nam ruim de tijd om met de plaatselijke pers te praten, zelfs toen zijn chauffeur hem aanmaande om in de auto te stappen voor de volgende afspraak.

Zestig jaar

Voor mij op de derde plaats staat het bezoek aan Liesbeth en Jan Megens, die zestig jaar getrouwd waren. Het was het eerste interview dat ik weer op locatie deed na mijn heupoperatie. Ik ging er met een rollator naartoe, niks voor mij, maar ik wilde dit verhaal zó graag schrijven. Het werd aan alle kanten een feestje, compleet met champagne. Ik kreeg een ereplaats in de volle woonkamer van Liesbeth en Jan. Het was heerlijk om met dit bijzondere paar in gesprek te zijn! Ik heb ervan genoten.

‘Keurige huisvrouw’

Een feestje was ook de ontmoeting met de groep vrouwen die al zestig jaar bevriend waren. Zij hebben elkaar ontmoet op de Mater Amabilisschool, een school waar zij ‘voorbereid werden op het huwelijk’ en alles leerden om een ‘keurige huisvrouw te kunnen worden’. Het werd een interview met taart, een glaasje wijn en chips met dipsaus!

‘Aan de overkant’

Er was een groot aantal mensen zestig jaar getrouwd dit jaar. Ik ben zeker wel bij zeven paren op bezoek geweest. Twee paren wonen ‘bij ons aan de overkant’. Tijdens het bezoek voor hun zestigjarige huwelijk sprak ik ze voor het eerst!

Stress-moment

In april werden weer de Koninklijke Onderscheidingen uitgereikt. Die dag was weer een strak geregisseerd festijn, met veel bezoeken, veel taart en zo af en toe een oranjebitter voor de liefhebbers. Het was de laatste keer dat Marina Starmans de onderscheidingen in Dongen uitgereikt heeft. Na de hectische ochtend was het uitwerken van alle verhalen even een stress-moment. De deadline was kort omdat de uitreiking op woensdag was en het verhaal nog in de krant van donderdag geplaatst moest worden. Pfff, dat was best even doorwerken!

Bij mij thuis

Na mijn heupoperatie was ik even uitgeschakeld, in zoverre dat ik even niet de deur uit kon om mensen op locatie te interviewen. Geen probleem: mensen mailden mij een tekstje, ik nam telefonisch contact op of mensen kwamen zelfs bij mij thuis. Zoals Alfons van den Hoek, die na zijn wandeltocht naar Santiago de Compostella ook nog wel even naar Dongen kon lopen.

Actualiteit

Hoewel het Weekblad natuurlijk geen nieuwsblad is, lukt het soms om een artikel te koppelen aan de actualiteit. Dat gebeurde met het artikel dat ik schreef over Hans Allard, kleinzoon van Anton de Kom. Hij legde samen met zijn moeder Judith Allard-de Kom (92) een krans op de Dam tijdens de Nationale Dodenherdenking op 4 mei. Op 19 juni 2023 heeft de moeder van Hans, samen met haar broer, het eerherstel voor haar vader in ontvangst genomen van Wobke Hoekstra, minister van Buitenlandse Zaken. Op zaterdag 1 juli hield Koning Willem-Alexander, tijdens Ketikoti, een toespraak waarin hij de woorden uitsprak: “Vandaag sta ik hier voor u, als uw Koning en als deel van de regering, maak ik vandaag deze excuses zelf,” waarop een luid applaus volgde. Het artikel werd geplaatst na 1 juli, zodat het mooi de actualiteit raakte.

’Ei’

O ja, wat was het leuk om naar de raadsvergaderingen te gaan en de verhalen te schrijven die uit ‘het ei’ kwamen. Hoewel de raadsvergaderingen voor een leek soms niet te volgen zijn, ga ik toch graag naar die vergaderingen. Maar misschien is ‘de derde helft’ nog wel het leukste. Volgend jaar ga ik gewoon door met verhalen uit het ei. En commentaar geven of corrigeren mag natuurlijk altijd!

Natuurlijk kan ik bezig blijven over mooie verhalen en bijzondere ontmoetingen, maar dan wordt het een Weekblad vol herinneringen en dat is niet de bedoeling.

Dongenaar van het Jaar

Eén bijzonder feit en één bijzonder ontmoeting daarom nog. Het bijzondere feit is dat ik aan het eind van het jaar genomineerd werd voor de titel ‘Dongenaar van het Jaar’. Niks voor mij eigenlijk, want ik houd niet van dat soort lijstjes en nominaties. Toen ik eenmaal op de lijst stond, vond ik het toch wel leuk. Ik heb campagne gevoerd en heel veel stemmen gekregen. Helaas heb ik de titel niet ontvangen. Maar het was een eer om genomineerd te zijn. Een mooie kroon op mijn werk voor deze krant en tevens ook een mooi compliment voor het Weekblad.

Spontaan

De bijzondere ontmoeting was op 31 december, de laatste dag van 2023, tijdens het drinken van een kopje koffie op het Looiersplein. Daar kwam ik de vrouw tegen die met haar gezin in Costa Rica woont. Ik heb haar anderhalf jaar geleden ongeveer geïnterviewd. Zij omhelsde mij spontaan en bedankte mij nogmaals voor het verhaal dat ik over haar en haar gezin heb geschreven. Zij was nu weer in Dongen voor familiebezoek. Bijzonder!

Bedankt lezers!

Ik bedank alle lezers en mensen die ik geïnterviewd heb voor de reacties op mijn verhalen. Hartverwarmend en attent. Ik hoop dat 2024 weer zo’n mooi jaar wordt. Ik wens alle lezers van ‘het Dongens krantje” een heel mooi nieuw jaar toe. Hebt u tips? Laat het me weten, spreek me aan, bel me, app me of stuur een mailtje. Mijn gegevens staan elke week in de krant. Tot snel!