Het is nog vroeg, maandagochtend. In De Leest, aan de ingang van het park, lijkt het nog donker. Er zijn tien mensen binnen. Sommigen staan verdeeld over de ruimte, anderen zitten aan tafel. “Welkom in deze... ja, hoe zou ik het noemen?”, zegt een dame. Het is repetitiedag van Toneelvereniging Dongen, een vereniging die al veertig jaar bestaat.

door Lia van Gool

Dré, de regisseur, geeft aanwijzingen aan de spelers op de vloer. Zij volgen zijn tips nauwgezet op. Souffleuse Marian heeft het druk, omdat sommige spelers hun tekst niet meer weten. Gelach klinkt als er iets fout wordt gezegd. De sfeer is prima.

Vreemde man

Het stuk heet ‘Vrije recreatie’ en wordt gespeeld door vier dames en twee heren. Anny speelt vakantieganger Isabel de Zwart, een keurig geklede mevrouw, gesteld op luxe en comfort, die samen met haar man Leendert op vakantie is. Marian is Truus de Bruin-van Gent, een vlotte sportieve vrouw in een flitsend trimpak. Zij heeft een serieuze inslag en is ondernemend aangelegd. Zij is samen met haar zus Miep de Wit-van Gent (gespeeld door Toos) op vakantie. De vreemde man Eimert wordt vertolkt door Kees. Hij ziet er slobberig uit en is zwijgzaam, vooral in het begin. Maria tenslotte speelt Pleuntje Teutelaar, boerin en eigenaar van het vakantiehuisje, is sjofel, ouderwets en simpel en praat dialect.

Oera-kakkapoet

De korte inhoud van het stuk: in het vakantiehuisje van Pleuntje komen vier mensen bij elkaar, die totaal niet bij elkaar blijken te passen. Pleuntje heeft een dubbele boeking afgesloten. Op een gegeven moment deelt de nette Isabel de kamer in tweeën: een slordige en een nette helft. Een vreemde man doorkruist telkens de ruimte. Hij zegt niets en verblikt of verbloost niet. Truus en Miep worden ervoor aangezien dat zij een scheve schaats rijden. En Leendert is op zoek naar een bijzondere vogel, de Oera-kakkapoet. Hij is blij als hij de rode vogel met de kapotte poot eindelijk gevonden heeft. Er zijn allerlei komische ontwikkelingen. Natuurlijk komt op het einde alles goed.

Taart

Tijdens de koffiepauze, met taart omdat Toos jarig is geweest, heeft secretaris Marian even tijd om wat te vertellen. Toneelvereniging Dongen is veertig jaar geleden opgericht door Riek Beelen. De naam van de vereniging was in die tijd ‘DIO’ (Door Inspanning Ontspanning). De naam werd gewijzigd toen een aantal oudere leden de vereniging verlieten. Toneelvereniging Dongen is onderdeel van de KBO. “Wij spelen elk jaar bij de jaarvergadering van de KBO en daarna nog een avond voor iedereen in Dongen,” zegt Marian. “Ook in december spelen wij voor de KBO.”

Rolverdeling

Toneelvereniging Dongen speelt zo twee stukken per jaar. “Wij beginnen eind december/begin januari met repeteren voor het stuk in april. Daarna beginnen wij weer in augustus voor het stuk in december. Wij bepalen zelf welk stuk gespeeld wordt.” Regisseur Dré zorgt voor de rolverdeling. “Hij weet precies welke rol bij wie past.”

Gezellig

De tien leden van de vereniging, Marian (secretaris), Maria, Leontien (voorzitter), Mary, Anny, Dré (regisseur), Piet, Kees, Toos en Ine (souffleuse/grimeur) vinden het altijd gezellig hier. “Het is gezellig om met elkaar te spelen, koffie te drinken en wat te kletsen in de pauze.” Vroeger speelde de groep meer ‘buiten de deur’, maar toen was iedereen jonger. Ook was toen het leeftijdsverschil groter dan nu. “De leden worden allemaal een dagje ouder. Het is moeilijk om er jongeren bij te krijgen.”

Dialect

Wat het leuke is aan toneelspelen? “Het is leuk om even iemand anders te zijn,” zegt de een. “Ik vind het leuk om in het Dongense dialect te spelen,” vindt iemand anders. Als het gaat over dat dialect wordt er gelachen in de groep. “Je kunt nooit Dongens praten als je hier niet geboren bent,” klinkt het. En zo is het. Mary omschrijft het als volgt: “Ik woon al bijna zestig jaar in Dongen, maar ik kom uit Tilburg. Als ik een rol in het dialect moet spelen, hoort iedereen nog dat ik uit Tilburg kom.” Mary vindt spelen in dialect soms heerlijk, met dat platte Tilburgs. “Maar ik krijg ook vaak een kakrol…” Anny is zeer tevreden over de rolverdeling van Dré. “Dan voel je je ook verbonden met de rol die je speelt.” Zij vindt dat toneelspelen ook zorgt voor een stukje zelfvertrouwen. “Ik zat in een burn-out toen ik hier kwam. Door het spelen dacht ik ‘dit kan ik weer’. Ik heb mijn zelfvertrouwen weer terug.” Bovendien is toneelspelen een goede manier ‘om je hersens alert te houden’.

Strijken

Oefenen doen de leden vaak met de telefoon. Zij luisteren naar de tekst voor hun rol tijdens het strijken, puzzelen of op de hometrainer. “De ene week gaat het beter dan de andere week,” zeggen de spelers. “Soms gaat het thuis goed en gaat het hier weer fout.” Toos merkt dat ze de tekst niet zo goed meer kan onthouden. “Daarom vind ik het fijn dat Mary mijn rol overneemt na de pauze. Ik speel nu maar een halve rol.”

Glimmende trainingspakken

De leden zorgen zelf voor het decor en de kleding. Tijdens deze repetitie wordt de kleding doorgesproken. Al snel zijn er glimmende trainingspakken beschikbaar. “Iedereen weet wel iets.”

Welkom

Wie kennis wil maken met Toneelvereniging Dongen is van harte welkom op maandagochtend in De Leest. De repetitie is van 09.30 uur tot 12.00 uur, met een koffiepauze.