Door ziekten leek er even een personeelstekort te ontstaan voor Vrouwen 18+1. Tussen DVVC’ers is hulpvaardigheid en clubgevoel echter sterk aanwezig. Gastspeelsters vanuit 18+2 schoven vanuit hun gespeelde wedstrijd dan ook probleemloos op de reservebank neer om bij tijd en wijle hun clubgenoten een adempauze te kunnen verschaffen. Een mooi begin met een ”gouwe” randje; dat saamhorigheidsgevoel.
De tegenstander van vandaag, de dames uit Groot Ammers, hadden het wat dat betreft minder ’luxueus’. Vandaag leiderloos (want ziek) en met slechts één wissel waren ze afgereisd naar Dongen, vastbesloten het beste uit de ploeg te halen.
Body-language
Beide teams blaakten van energie en knalden tegen de bal. Binnen luttele minuten braken de GroenWitte echter door en verschalkten de sluitpost van de gasten. De wedstrijd was nog jong, geen reden tot overmatige euforie aan de ene zijde of paniek aan de andere zijde. Enkele minuten later stuiterde de bal, wederom, achter de gastgoalie. Ditmaal was het een cadeautje voor de thuisploeg vanwege een inschattings- c.q. verdedigingsfoutje van de Groot Ammerse ploeg die daarmee de bal in het verkeerde netje tikt. Daar begon het te ’kriebelen’. Het spel was al redelijk fysiek en dat werd er niet beter op (eufemisme). De aanstormingen naar de bal hadden met steeds frequentere regelmaat wat weg van (bijna worstel) body-attacks. Een vaak door trainers langs de lijn gebruikte kreet: ”Lichaam gebruiken!” werd hier met volle overtuiging als een gewillige bokszak ingezet. En daar waar op een voetbalveld de voeten horen te spreken, werden ze nu duidelijk ’overschreeuwd’ door overuren draaiende spraakspieren. Waarschuwingen voor beide inzetten zorgden niet direct voor verlichting op de speelwijze.
Onfortuinlijk einde eerste helft
Een krappe 3 minuten voor rust zorgde dit wel voor de eerste (en later bleek gelukkig ook de laatste) uitvalster. Een onmogelijke aanval op de bal eindigde op een groen gesokte enkel en de onfortuinlijke DVVC-speelster verliet, geholpen door de trainers, hinkend het grasveld. (We hopen dat het inmiddels een stuk minder pijnlijk is. Sterkte Shena!) De scheidsrechter was nu zeer duidelijk. Het praten was gedaan! Door hem én door de speelsters. Voetballen werd gedaan zonder andere sporten aan te spreken. Een wedstrijd ’doodfluiten’ en met kaarten strooien was een laatste stap en die was nu echt heel dichtbij!
Na de rust leek de rust ook daadwerkelijk weergekeerd. Er werd nog steeds gevochten, echter meer voetballend en ’fair and square’. Doelpunten werden er ook gemaakt, door beide teams. Één door de gasten en de GroenWitte eindigden voor het laatste fluitsignaal op een totaal van 5 rake schoten. Eindstand: 5-1
Een wedstrijd met een ’rauw’ verbaal- en lichaamsrandje. Een wedstrijd met een ’gouwe’ randje voor eendrachtig samenwerken, clubgenoten helpen en een mooie overwinning. Benieuwd hoe het is om samen te spelen met dit team dat van aanpakken weet? Kom gerust eens naar een training (maandagavond 20.00-21.15u, donderdagavond 19.30-20.30u) en laat je informeren door de trainers of meiden zelf. Doe eens mee! (Dat kan óók wanneer je 17 jaar bent!) Het team, eerst, in actie zien kan natuurlijk ook. (Eerstvolgende thuiswedstrijd is op 6 april) Volgende week, 23 maart, spelen Vrouwen 18+1 uit tegen Baardwijk VR18+1. Aanvang wedstrijd 14.30uur.