Op zondagochtend is er een bijzondere communieviering gehouden in de Sint Jozefkapel. Zes kinderen van de tijdelijke noodopvang deden op eerste Pinksterdag hun communie. De kinderen komen uit Latijns-Amerika en Jordanië. Omdat niet precies bekend is hoe lang zij nog in Dongen blijven, is er alles aan gedaan om de kinderen zo snel mogelijk hun communie te laten doen.

Door Lia van Gool

Lekkage

De geluidsinstallatie in de Sint Jozefkapel kraakt en piept. Tijdens het slechte weer de vorige dag is er een lekkage ontstaan in de ruimte waar de geluidsinstallatie staat. Helaas lukt het niet om de installatie voor de viering weer aan het werk te krijgen. De voorgangers moeten het deze ochtend doen zonder geluidsversterking.

Bloem

In optocht komen Mario, Adrian, Yarince, Thomas, Ayla, en Andrew (variërend in leeftijd van zes tot elf jaar), samen met de voorgangers, de kapel binnen. De kinderen hebben een bloem in hun hand. Die bloem wordt, voor in de kerk, op het altaar in een vaas gezet.

Spaans

De eerste woorden van celebrant Michiel van Kooten zijn in het Spaans; hij gaat verder in het Nederlands. De ouders van de communicanten volgen de dienst met vertaalprogramma’s op hun telefoon. ”Wij weten niet hoe lang de families in Dongen blijven, daarom hebben wij in korte tijd de communie voorbereid.” Diaken Rob van Uden gaat verder. Hij vindt dat Pinksteren en de eerste communie goed bij elkaar passen. De kinderen luisteren aandachtig naar de woorden in de voor hen vreemde taal en kijken de kapel rond.

‘La primera communión’

Een van de lezingen is gedeeltelijk in het Engels. Een moeder van een van de kinderen leest deze tekst voor. Daarna krijgt Rob van Uden weer het woord. ’La primera communión’, zo begint hij zijn verhaal. Het is een beeldend verhaal, waarbij een sinaasappel de hoofdrol speelt. Rob heeft voor zijn verhaal een ’madre’ nodig. Die blijft zitten in de bank. Ook heeft hij een zieke Franciscanes nodig. Pastor Edith vervult deze rol. De sinaasappel maakt een ’reis’ van de hand van de diaken naar de hand van communicantje Mario. De sinaasappel is ’grande e bonita’. De strekking van het verhaal is dat je goed moet zijn voor je medemens.

Onze communie-kinderen

Celebrant Michiel van Kooten gaat voor bij de voorbereidingen voor de communie. ”Jezus deelt het brood, hij geeft de communie. Het is iets bijzonders, het brood is anders dan anders. De liefde die in het stukje brood wordt gelegd, is de Heilige Geest. Maak het Pinksteren in onze communie.” Andrew steekt vervolgens, onder toeziend oog van Rob van Uden, de kaarsen aan. In de voorbeden wordt gebeden voor de families die momenteel in de noodopvang verblijven. ”Voor de families van onze communie-kinderen, voor geluk en vrede in hun leven...” Dan wordt de vredeswens uitgesproken. ”Waar zij vandaan komen, is er geen vrede. Wens elkaar de vrede.”

Aandoenlijk

Het is een aandoenlijk moment als celebrant Michiel van Kooten, hand in hand met de communicantjes, door het middenpad met de kinderen naar achter loopt, om vervolgens, in een soort slinger, elkaar vasthoudend, terug te lopen. De kinderen zwaaien en lachen. Degenen die de viering bijwonen, zwaaien terug. Wat een bijzonder moment.

‘Lang zullen ze leven’

Dan is het belangrijke moment daar dat de kinderen voor de eerste keer de communie uitgereikt krijgen. De kinderen mogen één voor één naar voren komen als hun naam wordt genoemd. Dit moment wordt natuurlijk vastgelegd. Aan het slot van de dienst mogen de kinderen op het altaar staan. Zij krijgen een communie-cadeautje en alle aanwezigen zingen ’Lang zullen ze leven’. Rick Muselaers laat de orgelmuziek door de kapel klinken.

Verhaal van Jezus

Na de dienst, als ouders en kinderen praten met een verslaggever van een regionale krant, legt pastor Edith uit waarom de kinderen nu hun communie doen. ”De kinderen hadden hun communie nog niet gedaan. De ouders zijn op zoek gegaan naar een kerk, maar zij stonden voor de gesloten deur van de Laurentiuskerk. Via de noodopvang zijn wij in contact gekomen met de ouders.” De kinderen zijn, met de pastor, vier keer bij elkaar gekomen om het verhaal van Jezus te leren kennen. ”Omdat het moeilijk was om met de kinderen te praten, hebben wij voorwerpen gebruikt om zaken duidelijk te maken en wij hebben de vertaal-app gebruikt. Het was eenvoudig en basaal.” Het is de bedoeling van pastor Edith om de kinderen van de noodopvang en de kinderen uit de parochie bij elkaar te brengen. Maar eerst is het, op kleinere schaal dan de communicanten gewend zijn in hun eigen land, nog feest op deze bijzondere en feestelijke zondag.