Tussen half vijf en vijf uur verzamelen bezoekers zich zondagavond 15 december voor de Lichtjesavond op begraafplaats De Kremer. Rond die tijd schemert het nog een beetje. Dat geeft misschien nog een specialere sfeer aan de begraafplaats dan het echte donker dat binnen niet al te lange tijd invalt. Er staan heel veel fakkels en vuurkorven op de begraafplaats. Op de achtergrond klinkt muziek.
door Lia van Gool
Alleen
Vrijwilliger Peter is al bijna de hele dag aan het werk op de begraafplaats. “Wij hebben hier vandaag alles opgezet, de fakkels geplaatst en de vuurkorven neergezet. Wij hebben wel geluk met het weer nu.” Rond vijf uur is een mevrouw een graf een beetje aan het schoonmaken. Zij vertelt dat zij hier ieder jaar komt bij het graf van haar zoontje. Hij is dertig jaar geleden overleden. “Ik vind het heel indrukwekkend, al die lichtjes.” Even was deze bezoekster in verwarring. “Meestal is de Lichtjesavond op maandag, de maandag na de verjaardag van mijn vader. Ik heb vandaag toch even extra op Google gekeken of het wel klopte.” Zij denkt dat de Lichtjesavond al voor de zevenentwintigste keer wordt gehouden. Op de vraag waarom haar man er niet bij is, zegt ze: “Ik kom hier eigenlijk altijd alleen.” Maar zij bezoekt het graf van haar overleden zoontje niet alleen op de Lichtjesavond, ook door het jaar heen brengt ze er regelmatig een bezoek.
Nieuw gebouw
Een groepje van drie mensen loopt, met lichtjes in hun hand, over de begraafplaats. Zij komen voor hun oom en tante die hier begraven liggen en ook voor anderen die ze kennen. “Het is heel indrukwekkend en de sfeer is bijzonder.” Een man loopt alleen over de paden. Hij is net bij het graf van zijn overleden vrouw geweest. Waarom? “Nicole van de Wou heeft de uitvaart van mijn vrouw perfect geregeld. Ik wilde hier graag even komen kijken naar het nieuwe gebouw. En ik ben naar het graf van mijn vrouw geweest.”
Mooi plekje
Terwijl het langzaam donkerder en donkerder wordt, stromen de bezoekers ‘binnen’. Bij de entree krijgen ze een kaarsje. Jonge kinderen delen de kaarsjes uit. Het jongetje dat een kaarsje aangeeft zegt: “Geef het een mooi plekje.” Dat klinkt bijzonder uit de mond van zo’n jong kind. En het kaarsje krijgt natuurlijk een mooi plekje bij het graf van een vriendin. Voor degene die daar behoefte aan heeft, is er na het bezoek aan de begraafplaats, wat te drinken in een lekker verwarmde tent.
Ceremoniezangeres
Ilke Reijnen, ceremoniezangeres, zingt ‘Rollercoaster’ (van Danny Vera): ‘Here we go, on this roller coaster life we know, with those crazy highs and real deep lows. I really don't know why. And I will go to the farthest place on earth I know. I can travel all the road, you see, 'cause I know you're there with me’. (Vertaling: Daar gaan we dan, in dit achtbaanleven dat we kennen, Met die idiote hoogten en echt diepe dalen, ik weet echt niet waarom. En ik zal gaan, naar de verste plek op aarde die ik ken. Ik kan de hele weg afreizen, weet je, want ik weet dat jij bij me bent….)
Fakkels
Terwijl de muziek vervaagt richting uitgang van de begraafplaats, blijven de bezoekers toestromen om even het graf van een dierbare te bezoeken, een momentje rust te nemen en de bijzondere indrukwekkende sfeer te proeven op de met fakkels verlichte begraafplaats.